از گذشته تاکنون یکی از مهم‌ترین محورهای همکاری تجاری-اقتصادی ایران با کشور چین، حوزه انرژی بوده است. چین واردکننده بزرگ انرژی و ایران نیز صادرکننده انرژی است. در این پژوهش بر اساس تحلیل روند تقاضای انرژی چین در افق 2050، فرصت‌های همکاری ایران و چین در آینده با توجه به چارچوبتوافق جامع همکاری 25 ساله چین و ایران و هم‌چنین چارچوب امنیت انرژی چین که شامل تحول در بخش‌های بهینه‌سازی مصرف، عرضه انرژی، فناوری انرژی، سیستم انرژی و تقویت همکاری‌های بین‌المللی انرژی در تمام جهات است، بررسی شده است. نتیجه بررسی این است که در سناریوی بینابین در افق 2030 میلادی که اوج واردات انرژی چین بر اساس پیش‌بینی محسوب می‌شود، فرصت تجارت نفت به عنوان حامل اولیه انرژی محدود خواهد بود؛ اما فرصت تجارت نفت با چین در کریدور انتقالی جنوب شرق کشور که خطر تنگه هرمز را برای چین کاهش دهد، بیشتر است. در رابطه با گاز، در سناریوی حداقلی در افق 2030 میلادی، چین 70 میلیارد مترمکعب در سال به واردات خود خواهد افزود و از طریق مسیرهای کریدور ایران-آسیای مرکزی-چین ظرفیت همکاری در گاز طبیعی وجود دارد. علاوه بر این، ایران می‌تواند در حوزه انتقال فناوری نیروگاه‌های ذغالی و هم‌چنین انرژی‌های تجدیدپذیر با چین همکاری تعریف نماید. همکاری در زمینه شبکه‌ی برق نیز یک گزینه‌ی بلندمدت محسوب می‌شود.
Daghineh S, Maleki A. Investigating Iran-China cooperation opportunities in energy security framework. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2024; 10 (3) : 6 URL: http://epprjournal.ir/article-1-1192-fa.html
داغینه سعید، ملکی عباس. بررسی فرصت‌های همکاری ایران با چین در چارچوب تامین امنیت انرژی. فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1403; 10 (3) :119-143
