محدودیت منابع سوختهای فسیلی و اثرات مخرب آنها بر محیطزیست موجب شده است منابع انرژی تجدیدپذیر حاصل از زیستتوده بیش از پیش مورد توجه قرارگیرد. هدف از این مقاله، ارائه یک مدل برنامهریزی خطی چندهدفه و چند-دورهای میباشد که به طراحی زنجیره تأمین تبدیل انواع مختلف زیستتوده (ریزجلبک و جاتروفا) به انرژی با استفاده از فرآیندهای هضم بیهوازی و تبادل استری میپردازد. توابع هدف شامل بیشینهسازی سود حاصل از فعالیتهای زنجیره و حداقلسازی مقدار آب مصرفی است. به منظور بررسی کارایی و اعتبار مدل، آنرا با استفاده از روش برنامهریزی آرمانی فازی و با دادههای حقیقی برای استانهای کشور ایران حل کرده و نتایج بر طبق مقادیر مختلف اهمیت اهداف ارائه و تحلیل شده است. با توجه به نتایج بدست آمده، پیادهسازی مدل آب و انرژی با رویکرد حل جدید میتواند با توجه به ماهیت فازی خود و قابلیت تطبیقپذیری بالا نقش بسزایی را با هر نوع تصمیمگیری ایفا کند که درنهایت منجر به تصمیمات استراتژیک مکان احداث پالایشگاهها در دو استان گیلان و اصفهان و بهینهسازی مکان انبارها در مطالعه موردی گردید.
Gilani H, Ghazanfari M, Heidarpoor F. Water-Energy Nexuse of Bioenergy Network: A Fuzzy Goal Programming Model. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2020; 6 (3) :7-44 URL: http://epprjournal.ir/article-1-854-fa.html
گیلانی هانی، غضنفری مهدی، حیدرپور فرناز. رابطه متقابل آب و انرژی در شبکه تولید انرژی زیستی: رویکرد برنامهریزی آرمانی فازی. فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1399; 6 (3) :7-44