انرژی از یک طرف به منزلۀ عامل محرک توسعه اقتصادی، اجتماعی تلقی میشود و از سوی دیگر موجب تولید آلایندهها میگردد. طی سه دهه اخیر احتراق سوختهای فسیلی بزرگترین عامل تولید انتشار گازهای گلخانهای بوده است. در این میان، کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و آمار وارقام بیانگر سیر صعودی مصرف انرژی در سالهای اخیر و متعاقب آن میزان انتشار گازهای آلاینده میباشد. یکی از بخشهای عمده مصرف کننده انرژی در ایران، صنایع انرژی بر است. لذا با توجه به میزان مصرف انرژی در بخش صنعت و انتشارآلایندهها کارایی زیستمحیطی از اهمیت ویژهای برخوردار است. بر اساس اطلاعات آماری صنایع تولید سایر محصولات کانی غیرفلزی(کد 26 طبقه بندیISIC)، تولید فلزات اساسی( کد 27 طبقه بندیISIC) وتولید محصولات شیمیایی(کد24 طبقه بندیISIC) از انرژی برترین بخشهای صنعتی کشور محسوب میشوند، لذا این مطالعه به بررسی کارایی زیستمحیطی در این گروه از صنایع طی سالهای 92-1387 با استفاده از مدل غیرشعاعی برد تنظیم شده که از مدلهای مبتنی بر اسلکها از مدلهای تحلیل پوششی دادهها است و همچنین به تفکیک عوامل ناکارایی حاصل از ستانده مطلوب و نا مطلوب میپردازد. نتایج نشان میدهد که صنایع تولید سیمان و آهک و گچ، آجر، سایر محصولات گلی و سرامیکی غیر نسوز ساختمانی و سایر محصولات کانی غیر فلزی طبقهبندی نشده از پایینترین سطح کارایی برخوردارند. همچنین بیشترین میزان پتانسیل کاهش انتشارco2 به ترتیب در صنایع سیمان و آهک و گچ، آجر، مواد شیمیایی اساسی بهجز کود و ترکیبات ازت کود شیمیایی و ترکیبات ازت و سپس سایر صنایع میباشد.
Eftekharian P, Homayonifar M, Kazemi M, Saboohi Sabooni M. Environmental Efficiency of Energy Intensive Industries in Iran: Range Adjusted Measure. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2019; 5 (3) :33-66 URL: http://epprjournal.ir/article-1-627-fa.html