|
الگوی حکمرانی مشارکتی توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران: رویکرد نهادی
|
نعیمه محمدی*   ، حسن دانایی فرد |
| دانشگاه تربیت مدرس |
|
|
چکیده: (5888 مشاهده) |
| حکمرانی مشارکتی توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، به عنوان مدل جدید خط مشی‌های توسعه در ایران برگزیده شده و تعاملات جدیدی میان نقش‌آفرینان دولتی، خصوصی و مردمی ایجاد کرده است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی موردکاوی و پس از 25 مصاحبه نیمه ساختار یافته با سیاست‌گذاران، مدیران سازمان‌ها و شرکت‌ها، انجمن‌ها و سرمایه‌گذاران به ارائه مدل توسعه مشارکتی و با رویکرد نهادی در ایران پرداخته است. الگوی مشارکت احصایی، فرایندی است که با انگیزه‌های مشارکت آغاز شده و چرخه مشارکت را با تعامل مؤثر به حرکت در می‌آورد. این چرخه با حل تعارضات، اعتماد سازی و ایجاد تعهد در میان نقش‌آفرینان موجب تقویت بیشتر فرایند مشارکت و دستیابی به نتایج مطلوب می‌شود. در این مدل، نقش دوگانه نهادهای شناختی، هنجاری و رسمی به عنوان عامل پیشرفت و یا به طور همزمان، عامل توقف در مسیر توسعه تشریح شده است. دولت با وضع قوانین تشویقی و تضمینی، انگیزه سرمایه‌گذاری در این بخش را ایجاد کرده است. اما برخی از موانع نهادی هنجاری و شناختی، مانند تضاد منافع، عدم تعهد دولتمردان و عدم اعتماد بخش خصوصی موجب عدم پیشرفت توسعه شده است. راهکارهای پیشنهادی، استفاده از ابزارهای تعهد(کمپینها، ائتلافات و انجمن‌ها) مشارکت ارگان‌های دولتی در پرداخت هزینه‌و‌سود اجتماعی، واقعی سازی قیمت حامل‌های انرژی و استفاده از ترکیب خط مشی‌گذاری‌ها در سمت تقاضا همانند سمت عرضه، شناسایی شدند. |
|
| واژه‌های کلیدی: حکمرانی مشارکتی- نهادهای رسمی، هنجاری، شناختی، توسعه انرژی تجدیدپذیر |
|
|
متن کامل [PDF 739 kb]
(1286 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/10/2 | پذیرش: 1398/9/25 | انتشار: 1398/10/7
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
