این تحقیق با تمرکز بر بخش حمل‌ونقل به برآورد اثر بازگشتی ناشی از بهبود کارایی انرژی (بنزین و گازوئیل) بر انتشار دی‌اکسید کربن از سال 1367 تا 1398 می پردازد. برای برآورد کشش‌های توابع تقاضا از یک تابع تقاضای ایدهآل (AIDS) و روش رگرسیونهای به ظاهر نامرتبط (SUR) استفاده شده است. در سناریوی افزایش معادل 20 درصد در کارایی انرژی، میزان اثر بازگشتی بنزین و گازوئیل کشور بین بازه 65 تا 73 درصد محاسبه شده است. به‌طور متوسط 68 درصد از کاهش انتشار مورد انتظار (بالقوه) CO2 به دنبال بهبود 20 درصدی در کارایی انرژی (بنزین و گازوئیل) مجدداً بر اثر افزایش مصرف بیشتر بنزین و گازوئیل و افزایش انتشار دی‌اکسید کربن خنثی شده است. کاربرد مدل خودتوضیحی برداری با ضرایب متغیر در زمان (TVC-VAR) برای بررسی نحوه تأثیر متغیرهای توضیحی بر روی اثر بازگشتی نشان می‌دهد که ضرایب متغیرهای رشد شهرنشینی و رشد تعداد وسایط نقلیه در ناوگان در طی زمان مثبت و نوسانی بوده و تأثیر ضرایب متغیرهای قیمت حقیقی بنزین و قیمت حقیقی گازوئیل بر اثر بازگشتی در طی زمان منفی و نوسانی بوده است. کاهش قیمت حقیقی حامل‌های انرژی اثر بازگشتی را در طی زمان افزایش می‌دهد. تحلیل حساسیت نتایج نشان دهنده افزایش اثربخشی کارایی انرژی در نرخ‌های بالاتر است.
Sayadi M, Moradi F, Ariafat M R. Estimating the rebound effect of carbon dioxide emissions in Iran's transportation sector based on alternative efficiency energy scenarios. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2023; 9 (1) : 4 URL: http://epprjournal.ir/article-1-1112-fa.html
صیادی محمد، مرادی فرزانه، آریافر محمدرضا. تخمین اثر بازگشتی انتشار دی‌اکسید کربن در بخش حمل‌ونقل ایران مبتنی بر سناریوهای مختلف افزایش کارایی مصرف انرژی. فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1402; 9 (1) :95-130
