هدف اصلی این تحقیق، ارائه سه مدل مدیریت ریسک مبتنی بر شبیه‌سازی برای جایابی بهینه توربین‌های بادی در شهرستان خدابنده (واقع در جنوب استان زنجان) با در نظر گرفتن اثر وِیک (سایه) و عدم قطعیت در سرعت و جهت باد است. به همین منظور داده‌های سرعت و جهت وزش باد از سازمان هواشناسی ایران جمع‌آوری شده، سپس عدم قطعیت سرعت و جهت وزش باد با شبیه‌سازی مونت کارلو مدل‌سازی شده و مدل‌های مدیریت ریسک ارائه شده با الگوریتم‌های PESA-II، NSGA-IIو MOPSO بهینهسازی شده است. در مدل‌های بهینهسازی از انحراف معیار و صدک دهم به‌عنوان معیارهای ریسک استفاده شده است. بر اساس یافته‌های تحقیق در هر سه الگوریتم و جایابی بهینه توربین‌ها، حداکثر توان خروجی مزرعه بادی حدوداً 5/8 مگاوات بدست آمده است. همچنین با توجه به معیار ریسک صدک دهم، در 90 درصد مواقع، تولید کمتر از 8/1 مگاوات می‌باشد که با توجه به مقدار پایین صدک دهم در هر سه الگوریتم، مشخص شد که احداث مزرعه بادی در منطقه مورد نظر از ریسک بالای تولید برخوردار است. بنابراین انجام سرمایه‌گذاری در منطقه مورد بررسی، نیازمند ریسک‌پذیری بالای سرمایه‌گذار است. مدل‌های مدیریت ریسک مورد استفاده در پژوهش، اطلاعات تفصیلی مفیدی درباره توان مورد انتظار، هزینه و ریسک احداث پروژه توربین بادی ارائه می‌دهد. در مقایسه عملکرد الگوریتم‌ها برای هر سه مدل از نظر نزدیکی راه‌حل‌ها به راه‌حل ایده‌آل، الگوریتم PESA-II و از نظر تنوع و گستردگی راه‌حل‌ها، الگوریتم NSGA-II عملکرد مطلوب‌تری نسبت به سایر الگوریتم‌ها داشته است.
Sayadi M, Bigdeli R. Simulation-Base Multi- Objective Risk Management for Optimal Wind Turbines Placement: Case of Khodabandeh City. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2022; 8 (2) : 1 URL: http://epprjournal.ir/article-1-980-fa.html
صیادی محمد، بیگدلی روح اله. مدیریت ریسک چندهدفه برای جایابی بهینه توربین در مزرعه بادی با در نظر گرفتن عدم قطعیت: مطالعه موردی شهرستان خدابنده. فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1401; 8 (2) :1-30
