با وجود تأکید برنامۀ ششم توسعه، رشد برق تجدیدپذیر در عمل، اولویت اجرایی بالایی ندارد. همچنین با توسعۀ برق فسیلی نیز، رقابتپذیری و امکان توسعه نیروگاههای تجدیدپذیر کاهش مییابد. به دلیل نیاز کشور به منابع تولیدکنندۀ برق غیر فسیلی در آینده، توسعۀ برق تجدیدپذیر موضوعی است که از هماکنون باید به آن اندیشید. این پژوهش در نظر دارد از دید کلان، پویاییهای توسعه برق تجدیدپذیر را شناسایی کند و بر اساس این پویاییها، برآورد صحیحی از ادامۀ وضعیت موجود به دست آورد و سیاستهای مناسبی برای توسعه برق تجدیدپذیر برای بازهای 30 ساله تا سال 2050 ارائه دهد. در این مطالعه، در راستای ایجاد دید سیاستگذاری کلان، تحلیل رفتار رقبا و نحوۀ تصمیمگیری سرمایهگذاران، چارچوبی ترکیبی برای مدلسازی سیستمی پیشنهاد گردید. راستیآزماییها نشان میدهند که با توجه به اعتبار بالای مدل، میتوان از آن در سنجش تصمیمات استراتژیک در برنامهریزی انرژی استفاده نمود. با شبیهسازی سناریوهای مختلف روشن میشود که با روند کنونی نمیتوان به اهداف تعیین شده دستیافت، در عوض با تغییر سیاست، با کمترین بار مالی، میتوان تا سال 2050 سهم ظرفیت برق تجدیدپذیر از کل ظرفیت برق را از 2.3 درصد (با روند کنونی) به 5.4 الی 13.7 درصد (در سناریوهای مختلف) رساند.
Dianat F, khodakarami V, Hosseini S H, Shakouri Ganjavi H. Systemic Modeling of Renewable Electricity Generation Expansion Planning in Competition with Conventional Electricity. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2021; 7 (1) :7-50 URL: http://epprjournal.ir/article-1-945-fa.html
دیانت فاطمه، خداکرمی وحید، حسینی سید حسین، شکوری گنجوی حامد. مدلسازی سیستمی برنامهریزی توسعه تولید برق تجدیدپذیر در رقابت با برق فسیلی. فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1400; 7 (1) :7-50