در این مطالعه،کارایی فنی و زیست کارایی 16 نیروگاه منتخب حرارتی ایران طی سالهای۱۳۹۴-1390 با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها(DEA) و برمبنای مدل ستانده محور مورد ارزیابی قرار گرفته است. نهادههای این مدل، نیروی کار، ظرفیت نصبشده و سوخت مصرفی است و ستاندههای آن تولید برق و انتشار2COو2SOمیباشند. نتایج نشان میدهد میانگین کارایی فنینیروگاههای تحت بررسی بین 7/84 و 4/88 درصد است. بررسی میانگین زیست کارایی این نیروگاهها طی دوره مذکور نشان میدهد این کارایی بین 7/85 و 1/90 درصد بوده است. بهرهوری با استفاده از شاخص مالمکوییست نشان میدهد مقادیر بهرهوری زیست محیطی نیروگاهها طی این 5 سال نوسان داشته و در نهایت، افزایش یافته است.به منظور افزایش کارایی نیروگاهها، پیشنهاد میشود ظرفیت منصوبه هر یک از نیروگاهها افزایش یابد و تجهیزات لازم برای آنها مهیا شود. همچنین ضمن توسعه نیروگاههای گازی و سیکل ترکیبی، از گازطبیعی به عنوان سوخت نیروگاهها استفاده شود. نوسازی و بهینهسازی مصرف انرژی و تدوین استانداردها در نیروگاهها از دیگر پیشنهادهای سیاستی این مطالعه میباشد.
Emami meibodi َ, Amadeh H, Amini F. Evaluation of Technical and Environmental Efficiency of Selected Thermal Power Plants of Iran. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2017; 3 (3) :33-67 URL: http://epprjournal.ir/article-1-255-fa.html
امامی میبدی علی، آماده حمید، امینی فیروزه. مقایسه کارایی فنی و زیستکارایی در نیروگاههای منتخب حرارتی کشور. فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1396; 3 (3) :33-67