ایران همانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه با افزایش جمعیت و رشد اقتصادی با تقاضای روز افزون انرژی مواجه هستند. این کشور دارای منابع فراوان انرژی تجدیدپذیر است که می تواند بخش اصلی تامین عرضه کلی انرژی باشد. با توجه به پایان پذیر بودن منابع سوخت فسیلی این کشور قصد دارد سهم انرژی های تجدیدپذیر را در آینده نزدیک افزایش دهد. مطالعات متعددی درمورد منابع تجدیدپذیر صورت گرفته است اما وابستگی متقابل بین عوامل (معیارهای) مورد استفاده برای ارزیابی منابع تجدیدپذیر را در نظر نگرفته اند. در این مقاله یک چارچوب برنامه‌ریزی، تصمیمگیری و سیاست گذاری برای انرژی‌های تجدیدپذیر مبتنی بر فرآیند تحلیل شبکه ای را معرفی می‌گردد . فرایند تحلیل شبکه ای یک روش تحلیل چند معیاره است و ابزاری را برای شناسایی اهمیت نسبی عناصر (معیارها) موثر بر هدف تصمیم گیری (به عنوان مثال، مسئله اولویت بندی منابع انرژی های تجدیدپذیر) فراهم می کند. مطالعه موردی این پژوهش، در مورد کشور ایران و انرژی های تجدیدپذیر با توجه به معیارهای استراتژیک مانند تکنولوژی، اقتصاد، اثرات زیست محیطی، سیاست و اجتماعی محاسبه شده و منابع انرژی اولویت بندی و تحلیل می شود. نتایج این پژوهش انرژی خورشیدی را در صدر گزینه های انرژی و پس از آن با اختلاف بسیار ناچیزی به ترتیب منابع انرژی برق آبی و زیست توده و سپس انرژی بادی و در اخر منبع زمین گرمایی برای کشور و شرایط آن، نشان میدهد. این قبیل مطالعات به تصمیم گیری کشورها کمک میکند تا از منابع انرژی تجدیدپذیر خود به بهترین نحو استفاده کنند.
Mahdi M, abdollahpour J, Vahidinasab V, Ghazizadeh M S. The evaluation and prioritization framework of renewable energy sources and sustainable development in Iran, based on the multi-criteria decision-making method. Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2022; 8 (2) : 3 URL: http://epprjournal.ir/article-1-1087-fa.html
مهدی مهتاب، عبدالله پور جمال، وحیدی نسب وحید، قاضی زاده محمدصادق. ارزیابی و اولویت بندی استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر در ایران در چارچوب توسعه پایدار، مبتنی بر کاربرد روش تصمیمگیری چندمعیاره. فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1401; 8 (2) :51-63
