تحولات دنیای امروز در پرتو رشد صنعتی‌شدن جهان، افزایش آلودگی هوا، محدودبودن انرژی‌های فسیلی و حق برخورداری از محیط زیست سالم، ضرورت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر را آشکار می‌کند.روش پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی بوده و داده‌های تحقیق از کتب، مقالات و آمارهای رسمی از سوی وزارت نیرو، سازمان جهانی انرژی و دیگر نهادهای مرتبط استخراج شده است. تبیین آنچه به لحاظ حقوقی در ایران در زمینۀ توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر موجود است و به آن سوی حرکت نموده، یکی از پیش‌نیازهای بسیار مهم است که هدف اصلی این تحقیق بر پایه آن طراحی شده است. آنچه که به عنوان نتایج از این پژوهش به دست آمده عبارت است از: 1) ضعف ساز و کارهای تقنینی و اجرایی در ایران در خصوص لزوم استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، به دلیل دسترسی ارزان و آسان به انرژی‌های فسیلی، بدون در نظرگرفتن هزینه‌های زیست‌محیطی آن؛ ۲) مجموعۀ قوانین و مقررات داخلی در حوزه انرژی برق قابلیت و توان اجرای تعهدات بین‌المللی کاهش انتشار ایران را ندارند. 3) اجرای تعهدات کاهش انتشار ایران با برخی از قوانین، راهکارها و رویه‌های فعلی در حوزه انرژی برق ایران متداخل بوده و قوانین ذی‌ربط موجود در حوزه انرژی برق ایران، برای تحقق تعهدات بین‌المللی COP21 کفایت نمی‌نمایند.
Mohammadnezhad J, Molaei Y, Shirazian S, HajiSeyyedMirzaHoseini S A. The approach of the Iranian legal system regarding the development of renewable energy (Case Study: Electricity). Quarterly Journal of Energy Policy and Planning Research 2022; 8 (2) : 5 URL: http://epprjournal.ir/article-1-1068-fa.html
محمدنژاد سیگ جعفر، مولایی یوسف، شیرازیان شیرین، حاجی سیدمیرزاحسینی سیدعلیرضا. رویکرد نظام حقوقی ایران در مورد توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر (مطالعه موردی: انرژی برق). فصلنامه پژوهش های سیاست گذاری وبرنامه ریزی انرژی. 1401; 8 (2) :92-131
