AU - Davoudi, Alireza AU - Shirneshan, Alireza TI - Tidal Electricity Generation by Turbine in Shahid Rajaee Port: A Numerical Simulation PT - JOURNAL ARTICLE TA - epprjournal JN - epprjournal VO - 6 VI - 2 IP - 2 4099 - http://epprjournal.ir/article-1-828-fa.html 4100 - http://epprjournal.ir/article-1-828-fa.pdf SO - epprjournal 2 AB  - امروزه استحصال انرژی از امواج دریا به‌عنوان یک منبع انرژی تجدیدپذیر، بیش ‌از پیش مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر گسترش روزافزون نیاز به انرژی برای توسعه فعالیت‌های صنعتی، آلودگی هوای ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی، گرم شدن هوا، اثرات گلخانه‌ای به چالشی تازه برای بشر تبدیل‌شده است. انرژی جزر و مدی نوعی از انرژی است که از تبدیل نیروی جزر و مد دریا به الکتریسیته یا سایر انواع کاربردی انرژی به دست می‌آید. اگرچه این انرژی هنوز به‌طور گسترده استفاده نمی‌شود ولی پتانسیل لازم برای تولید برق پایدار در آینده را دارد. ایران به دلیل داشتن جریانات ضعیف دریایی، دارای توان پتانسیل کمی در استحصال این انرژی جهت تولید برق می‌باشد ولی شرایط طول و عرض خلیج‌فارس و وجود چندین خور کوچک و بزرگ و انشعابات آن‌ها در شمال این خلیج، باعث تشدید پدیده جزر و مد در این مناطق گشته است و قابلیت استحصال آن را ممکن و توجیه‌پذیر می‌نماید. در این مطالعه با در نظر گرفتن یک سیستم تک حوضچه‌ای و قرار دادن یک نمونه توربین تجاری هد پایین در مسیر جریان آب به امکان‌سنجی تولید برق از موج جزر و مدی در بندر شهید رجایی بندرعباس پرداخته‌شده است. این مدل در نرم‌افزار Flow-3D به‌صورت عددی موردبررسی قرار گرفت. مطابق با هندسه و ابعاد حوضچه و دریچه خروجی و با حل معادلات ناویر استوکس و تعیین سرعت جریان آب در طول دوره زمانی، انرژی قابل‌دسترس برای توربین تخمین زده شد. نتایج نشان داد که یک موج جزر و مدی با دامنه متوسط 3 متر در بندر شهید رجایی قادر به تولید متوسط 1267 کیلووات ساعت توان در یک سیکل جزر و مدی خواهد بود. مقایسه میزان توان تولیدی در بندر امام خمینی و بندر شهید رجایی نشان داد که بندر امام خمینی به دلیل دارا بودن دامنه بالاتر جزر و مدی قادر به تولید توان بیشتری (تقریباً ۶۵ درصد) نسبت به بندر شهید رجایی است. CP - IRAN IN - Department of Mechanical Engineering, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran LG - eng PB - epprjournal PG - 155 PT - Research YR - 2020