کشور ایران، دومین کشور دارای منابع گوناگون انرژی در خاورمیانه است. این کشور، علاوه بر منابع فراوان انرژی مانند نفت و گاز طبیعی، دارای منابع بزرگ انرژی تجدیدپذیر از جمله انرژی خورشیدی، بادی، زمین‌گرمایی و آبی است. با این وجود، روند توسعه تکنولوژی‌های انرژی تجدیدپذیر به‌ویژه انرژی خورشیدی در ایران با روند جهانی قابل مقایسه نیست. در این پژوهش، به تحلیل و شناخت عوامل مؤثر بر توسعه تکنولوژی‌های انرژی خورشیدی در ایران به کمک روش‌های SWOT و دیمتل پرداخته شده است. بدین منظور، از طریق نمونه‌گیری هدفمند، افراد خبره شامل کارشناسان حوزه تکنولوژی‌های انرژی خورشیدی انتخاب شدند و نظر آنها از طریق مصاحبه باز و سپس پرسشنامه روش دیمتل جمع‌آوری شد. پس از جمع آوری نظر خبرگان، ابتدا به تحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدات تکنولوژی‌های انرژی خورشیدی پرداخته و سپس با بکارگیری تکنیک دیمتل، شاخص‌های اثرگذار و اثرپذیر در ماتریس SWOT شناخته شده‌اند. بر اساس یافته‌های این پژوهش، مهمترین شاخص‌هایی که در عدم توسعه این تکنولوژی‌ها اثرگذار هستند می‌توان به ارزان بودن سوخت‌های فسیلی و حامل‌های انرژی در ایران، عدم درک ضرورت توسط سیاستمداران، فقدان انگیزه برای وارد شدن بخش خصوصی و فقدان سیاست‌های مؤثر و ارائه مشوق‌های کافی از سوی دولت اشاره کرد.