در فرایند تولید، انرژی از اصلیترین نهادههای تولید میباشد. بنابراین، توجه به کارایی انرژی برای دستیابی به سطح بالاتر رشد ضروری است. این پژوهش، بهرهوری انرژی مصرفی بخش تولیدی استانها را با استفاده از یک مدل ناپارامتریک در چارچوب ستانده مطلوب و نامطلوب و دادههای استانی سالهای 1393-1385 در مناطق همگن صنعتی بررسی میکند. مقاله حاضر در پی اندازهگیری بهرهوری انرژی استانهای کشور از طریق اندازهگیری کارایی انرژی است به گونهای که کارایی انرژی به عنوان نمایندهای از بهرهوری انرژی اندازهگیری میشود. نتایج برآوردهای صورتگرفته این بود که نحوه استفاده از نهاده انرژی در بخشهای تولیدی استانها در سطح مطلوب نیست. در بین استانهای تهران، اصفهان و خوزستان، استان خوزستان کمترین و استان اصفهان بیشترین بهرهوری انرژی را دارد. در بین استانهایی که از نظر صنعتی بودن در خوشه چهارم قرار میگیرند، استان خراسان رضوی کمترین بهرهوری انرژی را دارد. در بین استانهایی که در خوشه پنجم قرار دارند، استان هرمزگان پایینترین بهرهوری انرژی را دارد.