:: دوره 0، شماره 1 - ( بهار 1392 ) ::
جلد 0 شماره 1 صفحات 28-2 برگشت به فهرست نسخه ها
پیش بینی بلندمدت سهم بهینه انرژی‌های تجدیدپذیر از کل انرژی در قالب یک الگوی رشد پایدار: مورد ایران (1387-1420)
علی‌حسین استادزاد*
چکیده:   (24700 مشاهده)
در دوران اخیر اهمیت توسعه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و جایگزینی انرژی‌های فسیلی با این نوع انرژی بر هیچ محقق و دولتی پوشیده نیست. هدف اصلی این تحقیق توسعه نظری یک الگوی رشد تعمیم یافته با تفکیک انرژی به انرژی‌های فسیلی و تجدیدپذیر می‌باشد. پس از حل الگوی نظری بسط داده شده و بررسی نتایج حاصل از الگو، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر از کل انرژی در طول زمان برای دوره (1420 – 1387) پیش‌بینی شده است. با توجه به محاسبات صورت گرفته، سهم بهینه برق تولیدی از منبع انرژی‌های فسیلی برای اقتصاد ایران در سال 1420 باید 51 درصد و سهم انرژی‌های تجدید پذیر 49 درصد از کل برق تولیدی می باشد. این در حالی است که با توجه به داده‌های سال 1387 تنها 2 درصد از برق تولیدی توسط منابع انرژی تجدیدپذیر تولید می‌شود و 98 درصد از برق توسط انرژی‌های فسیلی تولید می‌شود. به منظور برنامه‌ریزی جهت رسیدن به درصد بهینه محاسبه شده در این تحقیق، تولید انرژی‌های تجدیدپذیر باید سالانه رشدی معادل با 3/3 درصد داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: انرژی‌های تجدید پذیر، الگوی تعمیم یافته رشد درون زا، سهم بهینه منابع، اقتصاد ایران
متن کامل [PDF 397 kb]   (4247 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1392/12/27 | پذیرش: 1392/12/27 | انتشار: 1392/12/27


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 0، شماره 1 - ( بهار 1392 ) برگشت به فهرست نسخه ها