مصرف انرژی در ساختمان در بخش­هایی همچون مسکونی و تجاری، بخش عمده از مصرف کل انرژی را شامل می‌گردد. هر چند تکنولوژی­هایی که بهره­وری انرژی را افزایش می­دهد در دسترس و براساس میانگین هزینه­های طول عمر، از نظر اقتصادی پرمنفعت است؛ اغلب، خانواده­ها همچنان به مصرف انرژی بیش از حد مورد نیاز ادامه می­دهند. مقاومت در برابر کاهش مصرف انرژی معمولاً به موانع انسانی نسبت داده می­شود. موانع انسانی مربوط به صرفه­جویی انرژی را می­توان ناتوانی در تصمیم­گیری و تمایلات ناکافی در این زمینه، اطلاعات ناکافی در باره موضوع، مبهم بودن موضوع، فقدان راه­حل­ها و جنبش ناکافی و باورهای اشتباه در مورد بهره­وری انرژی دانست. در این مقاله سعی شده است که با استفاده از مبانی نظری، مصاحبه و مکاتبه با متخصصان و مشاهده شرایط واقعی جامعه، عوامل اجتماعی مؤثر بر بهره‌وری مصرف انرژی در ساختمان تبیین گردد. همچنین تلاش شده است تا برای اعتبار و اطمینان­سنجی این داده‌ها، پرسش­نامه­هایی در این زمینه تهیه و توسط 30 نفر که در این زمینه نقش کلیدی دارند؛ تکمیل شود تا براساس تحلیل عاملی، موانع و دلایل اصلی اجرای اقدامات بهره­وری انرژی، ذی­نفعان و راهکارها شناسایی گردد.